पुण्याचा चांदणी चौक पूल पाडला तर अवजड वाहतुकीवर तोडगा निघेल का? प्रश्न आहे, उपाय नाही

द पॉईंट नाऊ: पुण्यातील चांदणी चौक पूल पाडला जात आहे.या पुलाची रुंदी कमी असल्याने. येथे वाहतुकीस अधिक अडथळे तयार होतात. वेगवेगळ्या तीन लेन, फोर लेन रस्त्यांवरून लोक इथं पोहोचतात आणि अचानक इथे रस्त्याच्या बारीकपणामुळे अडकतात, कधी कधी पाच मिनिटाचं अंतर कापायला चाळीस मिनिटं लागतात. त्यामुळे येथील नागरिक मोठ्या प्रमाणात वाहतूक कोंडीने हैराण झाले आहेत. तर एका बाजूने मुंबई आणि दुसऱ्या बाजूने बंगळुरूला जोडणारा हा रस्ता यावरून या रस्त्याचे महत्त्व समजू शकते.

एवढेच नाही तर पुण्याचा चांदणी चौक पूल नांदेड, सोलापूर, लवासा, भुलाव, पाषाण या महाराष्ट्रातील इतर भागांनाही जोडतो. याशिवाय पुण्यातील एनडीए, वारजे, बावधन येथून येणाऱ्या अनेक रस्त्यांचे जंक्शन पॉइंट आहे. ते भोसरी, शिंदे नगर, प्रांजली पाटील नगरम, जिजाई नगर यांना जोडते. आयटी भाग येथून जवळ आहे. औद्योगिक क्षेत्र जवळ आहे, अनेक सरकारी आणि खाजगी कार्यालये आणि शैक्षणिक संस्थांना जोडणारे रस्तेही येथून जातात.

पूल पाडण्याची कल्पना कशी सुचली?
या पुलामुळे रस्ता अरुंद होत असून वाहतुकीची समस्या वाढत आहे, हे खरे आहे, त्यामुळे या समस्येतून सुटका करण्यासाठी चांदणी चौक पूल पाडण्याची कल्पना आली. पण ही कल्पना सुचली कशी? वास्तविक, महाराष्ट्राचे मुख्यमंत्री एकनाथ शिंदे २६ ऑगस्ट रोजी पुणे दौऱ्यावर होते. चांदणी चौक पुलावर त्यांचा वाहनांचा ताफा अचानक अडकला. बस काय, त्याने लगबगीने आजूबाजूच्या परिसराचा आढावा घेतला आणि या पुलामुळेच सर्व काही घडत असल्याचा निष्कर्ष काढला. हा पूल पाडला जाईल

पुल पाडून नवीन पूल बांधल्यास काय होणार?
नोएडाचा ट्विन टॉवर पाडण्यात आल्याने त्याच कंपनीला आणि अभियंत्यांना बोलावून हा पूल स्फोटकांनी उडवण्याचा निर्णय घेण्यात आला. मग यापेक्षा विस्तीर्ण पूल बांधावा. लेन जास्त झाल्यावर रस्ते रुंद होतील, तर वाहतुकीचा प्रश्न सुटेल. मग काय? लोकहिताचे निर्णय लगेच घेतले गेले. तयारी पूर्ण झाली. शुक्रवारी केंद्रीय मंत्री नितीन गडकरी यांनीही हवाई पाहणी करून तयारीचा आढावा घेतला.

कोणीही भीषण परिस्थितीचा अंदाज लावू शकत नाही
पुल बांधण्याचा दावा करणारे नितीन गडकरी हे असल्याने लोकांचाही त्यांच्यावर विश्वास आहे. त्यांनी भूतकाळातही दावा केला आहे. हे जरी खरे असले तरी या मार्गावर वाहतुकीचा ताण किती आहे हे आतापर्यंत समजू शकेल. जोपर्यंत नवीन पूल बांधला जाईल, तोपर्यंत येथून जाणाऱ्यांची काय अवस्था असेल? अशा परिस्थितीत संकट आले तर त्याला सामोरे जाण्याचा मार्ग काय असेल? हा चाळीस वर्षे जुना पूल नसताना एवढी अवजड वाहतूक हे शहर कसे हाताळणार? या स्थितीत, मीडिया इव्हेंट तयार करून फक्त एक लोकप्रिय निर्णय घेण्यात आला आहे. नवीन पूल बांधण्यास वेळ लागला तर आजपासून परिस्थिती अधिकच बिकट होत जाईल. तोपर्यंत पुढचे सरकार येणार, पुढच्या निवडणुकीपर्यंत पूल बांधणार. पुणेकरांची वाहतूक कोंडीची समस्या वाढतच जाणार आहे.

सार्वजनिक वाहतूक हा एकच पर्याय आहे, बाकी सर्व बसेस हे विस्तारित प्रकल्प आहेत.मात्र त्यात सुधारणा होत आहे. पुण्यात इलेक्ट्रिक बसेस धावू लागल्या आहेत. होय, दिल्ली-मुंबईप्रमाणे एकामागून एक येणा-या बसेस दिसत नाहीत, पण वारंवारता वाढवता येते. मेट्रो सेवाही आता चांदणी चौक ते रामवाडी ते वनाजपर्यंत पोहोचली आहे. सार्वजनिक वाहतूक पुढे नेली तर तोडगा निघेल. तरच वाहतुकीचा ताण कमी होईल आणि त्यातून मार्ग निघणार असून पुलाचे काम होईपर्यंत वाहतुकीवर नियंत्रण मिळवण्यासाठी पब्लिक ट्रान्सपोर्ट हाच उत्तम उपाय ठरेल.